عوامل موثر بر رفتار بهداشتی کردن دست ها در کارکنان بخش مراقبتهای ویژه: یک مطالعه کیفی

چکیده زمینه و هدف: بهداشتی کردن دست ها یکی از راهکارهای ساده و مهم برای پیشگیری از عفونت بیمارستانی است، اما شواهد موجود بر عدم اجرای کامل این رفتار توسط کارکنان بهداشتی و درمانی دلالت دارد. در مطالعه حاضر سعی شد با بهره گیری از مفاهیم تئوری رفتار برنامه ریزی شده و با بکارگیری رویکرد کیفی عوامل تأثیرگذار بر اجرای این رفتار توسط کارکنان در بخش های مراقبت ویژه مورد مطالعه قرار گیرد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کیفی بود که در سال های 92-1391 اجرا شد. در این مطالعه با 42 نفر از پزشکان، پرستاران، دانشجویان پزشکی و پرستاری مصاحبه فردی نیمه ساختاریافته صورت گرفت. داده ها با استفاده از روش تحلیل چارچوبی تحلیل شدند. نتایج: یافته های این پژوهش نشان داد که دلیل اصلی شستشوی دست توسط کارکنان بهداشتی و درمانی محافظت از خود در برابر خطر انتقال عفونت و پاک کردن دست ها از آلودگی های آشکار بود. شرکت کنندگان عواملی همچون آگاهی و دانش، وجود کنترل های رسمی و غیر رسمی، تبعیت افراد ارشد، و هنجارهای گروهی موجود را از جمله عوامل تأثیرگذار بر اجرای رفتار بهداشتی کردن دست ها برشمردند. کمبود منابع و تجهیزات، بارکاری بالا، بی توجهی، و طراحی نامناسب فضاها به عنوان مهم ترین موانع اجرای این رفتار شناسایی شدند. نتیجه گیری: عوامل متعددی بر رعایت اصول بهداشتی کردن دست ها توسط کارکنان تأثیرگذارند. شناسایی عوامل ترغیب-کننده و بازدارنده رفتار بهداشتی کردن دست ها در کارکنان بخش سلامت می تواند مسئولان مربوطه را در زمینه اتخاذ راهکارهای مناسب جهت ترویج این رفتار یاری نماید.